Asfaltın eritme ve kaynama noktaları: Neden yüksek sıcaklıklarda yumuşar? ​​

Hidrokarbonların karmaşık bir karışımı olan asfalt, heterojen bileşimi nedeniyle keskin bir erime noktasından yoksundur. Bunun yerine, bir yumuşatma noktası aralığı (tipik olarak petrol asfalt için 40-60 ° C) sergiler, bunun ötesinde katıdan viskoz sıvıya geçer. Bu davranış kolloidal yapısından kaynaklanmaktadır:

Moleküler Dinamikler: Yüksek sıcaklıklarda, asfalt içindeki sıvı yağ fraksiyonu (kötü niyetli) daha akıcı hale gelir ve katı asfalten matrisini zayıflatır. Bu, moleküller arası kuvvetleri azaltarak yumuşatmaya neden olur.
Sıcaklık duyarlılığı: Asfaltın viskozitesi ısı ile katlanarak düşer. Örneğin, 60 ° C'de, standart asfalt sertliğinin% 90'ını kaybedebilir ve bu da trafik yükleri altında dolaşmaya yol açabilir. Modifiye edilmiş asfaltlar (örn., SBS veya yüksek modüllü tipler), yapıyı 70 ° C veya daha yükseke kadar stabilize eden polimer ağları aracılığıyla buna direnir.
Kaynama ve ayrışma:
Asfalt, benzen gibi toksik gazları serbest bırakarak gerçek bir kaynama noktasına (470 ° C'nin altında) ulaşmadan önce ayrışır. Bu nedenle, kaynama noktası, ısıtma sırasında yanma riskini işaret eden parlama noktasından (~ 204 ° C) daha az alakalıdır.

Pratik çıkarımlar:

Kaldırım arızaları: 50 ° C'yi aşan yaz sıcaklıkları asfalt yumuşatabilir ve bu da rutting gibi kalıcı deformasyonlara neden olabilir.
Çözümler: Yüksek sıcaklık stabilitesini arttırmak için değiştirilmiş bağlayıcılar (örn. SBS) veya soğutma katkı maddelerini kullanın.
Özetle, asfalt kolloidal bozulma ve termal duyarlılık nedeniyle yumuşar ve dayanıklılık için maddi yenilikler gerektirir.